ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪاﺭ و ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﻛﺸﻮﺭ ﭼﻘﺪر است؟
اﺯ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۰ ﻫﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ credit suisse ﮔﺰاﺭﺵ ﺟﺎمعی ﺭا ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻴﺰاﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎنی ﻳﺎ Global Wealth و ﺳﻬﻢ ﻣﻨﺎﻃﻖ و ﻛﺸﻮﺭﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا اﺯ اﻳﻦ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﻜﻨﺪ .
ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﮔﺰاﺭﺵ اﻛﺘﺒﺮ ۲۰۱۵ اﻳﻦ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎتی ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ
ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻡ ﺩاﺭاییهای ﻣﺎلی ﺷﺎﻣﻞ :
ﭘﻮﻝ ﻧﻘﺪ ، ﻓﻠﺰاﺕ ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ، ﺳﻬﺎﻡ ﺑﻮﺭﺱ
و اﻣﻮاﻝ ﻏﻴﺮ ﻣﺎلی ﺷﺎﻣﻞ :
ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻣﺴﻜﻮنی و ﺗﺠﺎﺭﻱ و ﺯﻣﻴﻦ ، ﻣﺎﺷﻴﻦ اﻻﺕ و ﻫﺮ اﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ اﻥ ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاﺷﺖ
ﺣﺪﻭﺩ ۲۵۰ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ!
اﺯ ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺣﺪﻭﺩ ۸۶ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ اﻥ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻌﺎﺩﻝ ۳۴٫۳ ﺩﺭﺻﺪ آﻥ ﻓﻘﻄ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ اﻣﺮﻳﻜﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ
ﺑﻌﺪ اﺯ اﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﭼﻴﻦ ﺑﺎ ﺣﺪﻭﺩ ۲۳ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﻳﻌﻨﻲ ﺣﺪﻭﺩ ۹% ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺩﻭﻡ ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﺩ
ﮊاﭘﻦ ﺑﺎ ۲۰ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﺭﺩﻳﻒ ﺳﻮﻡ ﺑﻌﺪ اﺯ اﻥ اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﺎ ۱۵٫۶ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ، ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺎ ۱۲٫۶ ، اﻟﻤﺎﻥ ﺑﺎ ۱۲ ، اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺎ ۱۰ ، ﻛﺎﻧﺎﺩا ﺑﺎ ۷ ، اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﺑﺎ ۶ ، اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﺎ ۴ ، ﺗﺎﻳﻮان ﺑﺎ ۳٫۵ و ﻛﺮﻩ ﺟﻨﻮبی ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ۳٫۵ ﺗﺮﻳﻠﻴﻮﻥ ﺩﻻﺭ ﺛﺮﻭﺕ ملی ﺩﺭ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﺎی ﺑﻌﺪی ﻗﺮاﺭ ﺩاﺭﻧﺪ .
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮔﺰاﺭﺵ ﺑﻴﺶ اﺯ ۹۰% ﻛﻞ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ۳۰ ﻛﺸﻮﺭ اﻭﻝ اﻳﻦ ﻟﻴﺴﺖ ﺗﻌﻠﻖ ﺩاﺭﺩ و ﺑﻘﻴﻪ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﻛﻤﺘﺮ اﺯ ۱۰ ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﻧﺪ .
اﻳﺮاﻥ ﺑﺎ ﺩاﺷﺘﻦ ﺣﺪﻭﺩ ۱% اﺯ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻥ فقط ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﺩﻫﻢ ﺩﺭﺻﺪ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﺩﻧﻴﺎ ﺭا ﺩﺭ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩاﺭﺩ و ﺟﺰ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎی ﺑﺎ ﺩﺭاﻣﺪ ﻣﺘﻮسط ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻴﺸﻮﺩ
و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺩﻭﺭﻩ ای ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻃﻮﻻنی ﻛﺸﻮﺭ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺛﺮﻭﺕ ﻧﺒﻮﺩﻩاﻳﻢ
و ﺩﺭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎی ﻣﺪﻳﺮیتی ﻛﺸﻮﺭ ﻓﻘﻄ اﺯ ﺛﺮﻭﺕ ﻫﺎی خدادادی ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﺑﻬﻴﻨﻪ اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ اﻳﻢ ،
ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺷﺎﻫﺪ اﻳﻦ اﺩﻋﺎ اﺯ ﻃﺮﻑ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﻴﺎسی ﺩاخلی و ﺧﺎﺭجی ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻛﻪ اﻏﻠﺐ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ اﻳﺮاﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪی اﺳﺖ و ﻓﻘﻄ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﺎ ﺭا ﻣﻴﺨﻮاﻫﺪ ﺗﺎ آﻥ ﺭا ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻴﻢ
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺯﻣﺎنی ﻛﻪ ﻭاﻗﻌﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﻮﺩ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﺑﺮای آﻥ ﭼﺎﺭﻩ اندیشی ﻛﺮﺩ .
تکمله‌ای بر نوشتار فوق به قلم دکتر سید رضا ابراهیمی
بله اگر…
اگر ثروت را دارایی به حساب آوریم و دارایی نیز سرمایه یک کشور تلقی شود و در تعریف سرمایه،
سرمایه های ملی، سرمایه های انسانی، سرمایه های اجتماعی را نفی نکنیم، میتوانیم نرسیدن به ثروت بالا را اینگونه شناسایی کنیم:
سرمایه ملی عبارت است از منابع طبیعی و زیرزمینی مانند نفت، گاز، مس، روی و….
سرمایه انسانی که به وفور در کشور یافت میشود؛ چرا که درک و دانش تحصیلات ایرانی ها مثال زدنیست.
واما سرمایه های اجتمایی که تشکیل میشود ازفرهنگ، رسوم، عادات ، احترام به حقوق دیگران و….. که متاسفانه آن را تقویت نکرده‌ایم.
وخلاصه اینکه!
این سرمایه های اجتماعی است که اجازه می دهد سرمایه های انسانی سرمایه ملی را بکار گیرد.
حال تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل